Bio

KAROLINA CICHA
Jest kompozytorką, wokalistką i multiinstrumentalistką – rozpoznawalną dzięki oryginalnej technice gry na kilku instrumentach jednocześnie. Jest laureatką GRAND PRIX i Nagrody Publiczności na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia „Nowa Tradycja”. W 2015 roku znalazła się w oficjalnej selekcji na WOMEX – największym festiwalu World Music na świecie. Ze swą muzyką odwiedziła kilkadziesiąt festiwali w Europie, Azji i Ameryce. Jej płyty „Tany” (2020) oraz „Sad” (2022) uzyskały nominacje do Fryderyka w kategoriach Muzyka Świata i Muzyka Korzeni.

Jej droga twórcza rozpoczęła się od poetyckich koncertów solowych i teatru „Gardzienice”. W 2009 roku Cicha zaczęła swą przygodę z muzyką rockową: Wraz z singlem „Miłość bez jutra” znalazła się na płycie GAJCY! wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Od tego debiutu – podążając w kierunku muzyki tradycyjnej i etnicznej – wydała kilka płyt, m.in: „Wieloma językami” poświęconą językom mniejszości narodowych województwa podlaskiego; „Jidyszland” poświęconą twórczości poetów żydowskich tworzących w języku jidysz; „Płyta tatarska” czy „Karaimska mapa muzyczna” – w których Cicha zagłębiła się w dziedzictwo muzyczne Tatarów i Karaimów polskich; czy ostatnia „Sad” będąca połączeniem folku z muzyką elektroniczną.

Wystąpiła m.in. na festiwalach:
World Music Fest (USA); TFF Rudolstadt (Niemcy); FMM Sines Festival (Portugalia); Cheoyong Culture Festival (Korea Południowa); Music Mela (Pakistan); Isole che Parlano (Sardynia); Global Union (USA); Lotus Fest (USA); Gypsy Festival Drom (USA); Art Pole (Ukraina); Suklegos (Litwa); Folkbaltica (Niemcy/Dania); Ethnoport, Skrzyżowanie kultur (Polska); Euroradio Folk Festiwal (Szwecja); Kamianitza (Białoruś); Les Traversées Tatihou (Francja); Five Temples Festival (Hungary); Sibiu International Theatre Festival (Rumunia); LaMama Theatre (USA); Menuo Juodaragis (Litwa); Open Air (Polska); Jodphur Riff (Indie); Festival der Kulturen (Niemcy); Fordefestival (Norwegia)

CZESŁAW ŚPIEWA o Karolinie
„Kiedy jest na scenie, z ufnością dziecka wchodzi i oddaje się
emocjom dźwięków. Imponuje mi jak panuje nad swoim głosem,
bo jednocześnie to co robi jest mega spontaniczne.”

TOMASZ BUDZYŃSKI – lider zespołu „Armia”
„Karolina Cicha to talent na miarę Ewy Demarczyk, to
najciekawsza osobowość wśród polskich wokalistek od lat.”

Dyskografia:

„GAJCY!” (2009) – gdzie zamieściła dwa utwory na składance przygotowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Według serwisu INTERIA jej „Miłość bez jutra” z płyty GAJCY! okazała się jednym z 10 najlepszych utworów w polskiej muzyce rockowej 2009. (Wydawca: Muzeum Powstania Warszawskiego)

„WAWA2010.PL” (2010) – gdzie zaśpiewała pieśni dedykowane Warszawie u boku czołowych twórców polskiej muzyki alternatywnej: m.in. Tomasza Budzyńskiego, Tymona Tymańskiego, Jorgosa Skoliasa, Mamadu, Olafa Deriglasoffa, „Titusa” (Acid Drinkers), Czesława Mozila. (Wydawca: Muzeum Powstania Warszawskiego)

„DO LUDOŻERCÓW” (2010) – gdzie skomponowała muzykę do tekstów Tadeusza Różewicza i gdzie sformułowała definicję rocka eklektycznego, czyli gatunku korzystającego z różnych stylistyk muzycznych. (Wydawca: Fonografika)

„MIĘKKIE MASZYNY” (2012) – gdzie oprócz autorskiej muzyki, wypowiedziała się również w tekstach. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„WIELOMA JĘZYKAMI / 9 Languages” (2013) – gdzie zajęła się muzyką etniczną i zaśpiewała w 9 językach mniejszości zamieszkujących województwo podlaskie. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„JĘDRUSIK PO CICHU” (2013) – gdzie na rockowo zaaranżowała piosenki Kaliny Jędrusik. (Wydawca: Agencja GAP, dofinansowanie: NCK)

„JIDYSZLAND / YIDDISHLAND” (2015) – gdzie skupiła się na języku mniejszości żydowskiej i poezji, która powstała w tym języku. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„POLAND – PAKISTAN. Music Without Borders” (2016) – fusion z muzyką qawwali. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„PŁYTA TATARSKA”(2017) – gdzie zajęła się dziedzictwem muzycznym Tatarów polskich. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„JEDEN-WIELE” (2018) – najbardziej mistyczna płyta Cichej, w której penetruje sakralne dziedzictwo Podlasia. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„TANY” (2020) – Taneczne etno inspirowane tradycyjną muzyką z Podlasia. (Wydawca: „Wydźwięk”)

„KARAIMSKA MAPA MUZYCZNA” (2021) – monografia muzyki karaimskiej. (Wydawca: Bitik. Oficyna Wydawnicza Związku Karaimów Polskich)

„SAD” (2022) – Fusion podlaskiego folku z muzyką elektroniczną.

Stypendia:

Stypendium z Budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na przygotowanie koncertu z pieśniami karaimskimi oraz ich pierwowzorami (2020)
Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Podlaskiego – Kompozycja i przygotowanie materiału „Jeden-wiele” (2016)
Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” (2014)
Stypendium z Budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na przygotowanie muzycznego monodramu do tekstów Stefana Themersona (2012)
Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Podlaskiego – Kompozycja i przygotowanie materiału „Wieloma językami” (2012)

Nagrody:

„Ambasador Wschodu” w dziedzinie kultury (2022)
Medal Zygmunta Glogera II stopnia (2022)
Folkowy Fonogram Roku – III miejsce za „Karaimską Mapę muzyczną” (2021)
Nagroda artystyczna Prezydenta Miasta Białegostoku (2021)
GRAND PRIX, Nagroda Publiczności oraz nagroda im. Czesława Niemena na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia „Nowa Tradycja” (2013)
Wśród laureatów WIELKIEJ PIĄTKI – na „Międzynarodowym Festiwalu Bardów” w Warszawie (2008)
I miejsce Na festiwalu Chansonsfestiwal w Kolonii (2007)
Nagroda Główna na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie (2006)
II miejsce na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (2006)

W latach 2007-2009 była odtwórczynią tytułowych muzycznych ról Ifigenii i Elektry w offowym teatrze „GARDZIENICE”. Spektakle teatru oparte były na muzyce antycznej. Z wykształcenia – literaturoznawca. W dziedzinie muzyki jest samoukiem.